Medya Aktif Arşivler İçin LTO’ya Göre Nesne Belleğin Ekonomik Avantajları

Kaynak: Cloudian

Veri miktarlarının patlama yaptığı bir çağda yaşıyoruz. IDC, dijital evrenin her yıl %50 büyüdüğünü, 2 yılda bir iki katına çıktığını bildiriyor. Medya ve eğlencede 4K, 8K ve 360/VR gibi yoğun kapasite gerektiren formatlar cazibe kazandığı için bu gelişme daha da hızlanıyor. Veri depolamadaki yeni eğilimler, bu konuda ileri gitmeyi kolaylaştırıyor.

Geçmişten beri uzun vadeli medya arşivleme ve yedekleme için en ekonomik seçenek olduğu için LTO bant kullanıyorlar, ama bu durum değişmeye başlıyor. Eski bant kütüphanelerinin bakım ve genişletme masraflarının artması, birçok işletmeyi başka seçenekler keşfetmeye yönlendiriyor. Aynı zamanda nesne belleği gibi daha modern ve esnek çözümlerin maliyetleri, LTO banda bir alternatif sunuyor.

Bu yazıda medya arşivleri ve yedekleri için nesne belleğini LTO bantla karşılaştırıp inceleyeceğiz. Hem sermaye hem işletme masraflarını içeren ayrıntılı bir toplam maliyet (TCO) analizinin yanı sıra, var olan veriyi paraya çevirmek için nesne belleğinin gerçek zamanlı veriye erişim özelliğinden yararlanmamanın fırsat maliyetlerine bakacağız. 

Son olarak banttan nesne belleğe geçmiş uzun süredir var olan gerçek bir ağın televizyon programının analizini yapacağız. 

Bant belleğinin sınırlamaları, ölçeklendirilememesinin ötesine de geçiyor. Arama yapılamayan veri, işletmeler için somut bir yük haline geliyor. Yapay zeka ve otomatik öğrenmedeki ilerlemelerle genişletilebiliyor.

• Nesne belleğin 10 yıllık toplam maliyeti, banttan %47 daha az
• Toplam maliyette bant yönetimi maliyeti önemli rol oynar
• Artan kapasite taleplerini karşılayabilmek için nesne belleğin ölçeklendirilebilmesi gerekir
• Nesne bellek için bütünleşik veri koruma, hizmet kesinti süresini kısaltır
• Nesnelerin içine gömülü zengin malzeme verileri, arama yeteneklerini arttırıyor ve geleceğin yapay zeka destekli arama gelişmelerini destekliyor

Medya Depolamada Eğilimler

İşletmelerin ürettikleri medyanın yılda %50 arttığını görmek nadir görülen bir durum değil ve azalmayacak. IDC, 2020 yılında dijital veri evreninin bin kata çıkarak 44 zettabayt olacağını tahmin ediyor. 

Neyse ki bu veri artışı, kuruluşlara bantla aynı veya daha düşük maliyetle medyalarını daha iyi yönetmelerinde yardımcı olacak yeni teknolojilerin ve çözümlerin geliştirilmesini tetikledi.

Maliyet karşılaştırma; bant ve disk

Kuruluşların medyayı nasıl depoladıkları konusundaki bu paradigma kayması, çeşitli etmenlerden kaynaklanıyor. İlki, LTO bant gibi eski arşiv teknolojilerinin bakımı, arşivler genişledikçe daha pahalı ve zaman alıcı hale geliyor.

İkincisi, petabaytlara genişletilebilen disk tabanlı bellek gibi maliyet alternatifleri azalıyor. Yeni bellek mimarileri endüstri standardı sunucuların ve piyasadaki yaygın sabit sürücülerin ekonomisinden yararlanarak maliyetleri aşağı çekiyor. 

Üçüncüsü, yeni yazılım çözümleri artık çok sayıda yüksek kapasiteli sunucuyu, sınırsız genişletme kapasiteli tek bir kolayca yönetilebilen veri depolama sisteminde birleştirmeyi kolaylaştırıyor. Bu durum eskiden artan ölçeklendirilebilirliğin kapasite başına maliyeti yükselttiği geleneksel ekonomiyi tersine çeviriyor. 

Gerçek zamanlı arama

Maliyetin ötesinde, nesne bellek medyanın paraya çevrilmesi için hızlı arama ve gerçek zamanlı erişimin avantajlarını da sunuyor. Tarih, medya tipi, içerik, açıklama gibi beli özelikleri hızla aratabilme yeteneği ile varlıkları hemen getirebilme, arşivin değerini büyük oranda yükseltme potansiyeli taşıyor. Yapay zeka gibi yeni teknolojiler, medya analizi, belli özelliklere göre resim ve ses tarama için yeni seçenekler getireceği için, yakın gelecekte bu değer hızla artacak. Yeni araçlar yüz tanıma, hız tanıma ve hareket analizi gibi analizler sağlayacağı için, depolanmakta olan medyanın yeniden kullanılıp paraya çevrilmesi için yeni fırsatlar yaratacak. 

Bu olanaklar sayesinde arşivler elde olanı tüketmek yerine sürekli katkıda bulunan bir varlık haline geliyor. 

Özellik karşılaştırma; bant ve nesne bellek

Yedekleme ve arşivleme için nesne belleğin avantajlarına rağmen, şirketlerin %49’u hala bant bellekler kullanıyor. Bantlara olan bu bağlılığın iki nedeni var.

1. LTO bandın diğer çözümlerden ucuz olduğu yönündeki yanlış algı.
2. Eski süreçleri ve IT ortamlarını güncellemede isteksizlik.

Açık bir tesisteki özel bulutta yer alan nesne bellek kullanmayı geleneksel LTO banda göre incelemeden önce, bu iki çözüme daha yakından bakalım. 

Bellek Teknolojilerinin Karşılaştırılması

Bant Arşivinin Artan Kısıtlamaları

Manyetik bant veri depoları 1960’lardan beri var, ve günümüzün LTO bant depolama teknolojisi, yaklaşık 20 yıl önce IBM, HP ve Seagate tarafından geliştirilen orijinalinin geliştirilmiş biçimi. O zamanlar LTO bant uzun vadeli depolama ve yedekleme için üstün teknolojili bir çözümdü, ama 2000 yılında ilk 100GB bant kartuşu üretildiğinden bu yana çok şey değişti. Bugün şirket bakım ve kütüphane genişletme masraflarının yanı sıra medya ömrü, veri bütünlüğü ve erişimi yüzünden LTO bandı bırakıyor. 

Sınırlı kayıt ortamı ömrü

Her iki veya üç yılda bir LTO Bant Konsorsiyumu genişletilen kapasiteli yeni kuşak bir teknoloji çıkardı. 2015 yılında çıkan bugünkü kuşak LTO-7 olup, bu yıl çıkması beklenen LTO-8’in sonuncu olması bekleniyor. Bu kulağa ilerleme gibi gelse de, bu kadar farklı kuşak teknoloji olması bakım ve yükseltmeler bakımından önemli zorluklar getiriyor. 

LTO bandın önemli bir kısıtlaması, bu sistemlerin sadece iki kuşağa kadar eskiye uyumlu olması. Başka bir deyişle, LTO-7 bantlarla çalışan bir sistem, LTO-4 ve daha eski bantları okuyamıyor. Eski bantların okunup yeni formatta yeniden yazılmaları gerekiyor ve büyük kuruluşlarda bu aylar alabiliyor. 

Fakat yükseltme sürecinin uzunluğu sadece sıkıcı olmakla kalmıyor, bir kuruluşun diğer daha kritik operasyonlarda verilerden yararlanma yeteneğini etkiliyor. Çünkü yükseltme süreci sırasında eski bantları okuyup yeniden yazmak, yüksek performanslı disk alanı kapsıyor. Aylarca süren bir yükseltme süreci sırasında bir şirket aktif olarak kaynak çekişmesiyle ve artan operasyonel giderlerle uğraşmak zorunda. 

Gecikmeli erişim

LTO bant kolay erişim, arama ve getirme pek düşünülmeden, uzun vadeli statik veri depolama için tasarlandı. En iyi durumda bir varlığa erişmek bir veya iki dakika alıyor. Kütüphanenin sırasında bekleyen başka işler de varsa, bu süre dakikalar, hatta saatler alabiliyor. Ve bandın kütüphanede gerçekten var ve okunabilir halde olduğunu, sıkışmadığını varsayıyoruz. 

Fakat gereken veriyi bulamazsanız bu gecikmeler boşa gider. LTO bantta zengin malzeme verisi olmadığı için gereken dosyaları geniş kapsamlı bilgilere dayalı olarak aramak imkansız. Eğer MAM sisteminizde kaydedilmemiş veriye dayalı bir dosyayı bulmaya çalışıyorsanız, özel bir hedefe yönelik arama yapmanız imkansız. Gittikçe daha fazla sayıda firma medyayı yapay zeka ve otomatik öğrenme kullanarak paraya çevirmenin yollarını aradıkça, LTO bant depolarını medyanın malzeme verisine erişip güncellemeyi mümkün kılan daha dinamik ve esnek yedekleme teknolojileriyle değiştirme yönündeki baskı da artacak. 

Emek-yoğun bakım

Bir LTO bant kütüphanesinin idame ve bakımı emek-yoğun bir iş. Mekanik karmaşıklık bakım ve genişletmeyi pahalılaştırıyor. Kütüphanenin tüm kartuş yuvaları dolu ise kapasite eklemek çok zor olabiliyor. Tersini düşündüğümüzde, süresi dolan dosyaları kaldırmak da çok çalışma gerektiriyor. Bir varlığın süresi dolunca IT bölümünün dosyayı silmek için bandı alması gerekiyor ve bellek alanının geri kazanılması zaman kaybettiriyor.

Veriler LTO bant üzerinde olduğunda çoğu kuruluş veri bütünlüğünden emin olmak için düzenli kontroller yapıyor. Bu devamlı süreç IT bölümünün verileri onarmasını, sağlama yapmasını ve yeniden arşivlemesini gerektiriyor. Kontrolde bir veri sorunu ortaya çıkarsa, bant kütüphanelerinin çoğunlukla hantal ve yavaş yazılım arayüzleri arıza ve hataları belirlemeyi çok zorlaştırıyor. Sonuçta IT personelinin arşiv platformu ile senkronizasyon sorunlarından kaçınmak için hızlı davranarak sorunun izini sürmesi gerekiyor. 

Bütün bu bakım zorlukları, hiçbir türlü merkezi yönetim olmaması nedeniyle daha da kötüleşiyor. Bunun sonucu olarak her türlü arızada IT bölümünün üç ana alt sistemde hata ayıklaması gerekiyor; bant kütüphanesi, arşiv yönetim platformu ve medya varlık yönetimi (MAM) platformu.

Yedekleme ve arşivleme için LTO banda baktığımızda, bu sorunların (sınırlı kayıt ortamı ömrü, gecikmeli erişim, emek-yoğun bakım) tekinin bile kuruluşları daha iyi bir çözüm aramaya yönlendirmek için yeterli olduğunu görüyoruz. Ancak bir araya geldiklerinde LTO bant kullanmak veri-yoğun kuruluşların IT bölümlerini kırılma noktasına itiyor. 

Devam edecek...